Ursula
19 Juni 2011
Hebben jullie een idee van de gruwel om een perimenopausaal lijf in een Ursula Andress-bikini te moeten persen? Voor de 40- onder ons: de perimenopause is de tien jaar durende PMS-hel die aan de menopause (de bloedloze jaren) voorafgaat, en met de bikini van Ursula Andress refereer ik aan wat de actrice aanhad toen ze in Dr. No, gelijk Venus uit de zee verrees om in de armen van James Bond te vallen. Een beeld dat gegrift staat in het collectieve geheugen van mijn generatie. Op dat strand werden die twee radioactief, maar in die tijd kon je dat onder de douche afspoelen en kreeg je daar geen kanker van.
Mijn vriendin was van de winter op afgrijselijke wijze dood gegaan en om niet te sterven van verdriet had ik mezelf toegestaan drie maanden lang te vreten wat ik wou. Zo kwamen er 3 kilo’s zandzakken aan mijn toch al niet magere zelf te hangen. Daar stond ik dus, perimenopausaal én met 3 kilo aan verdrietvet op de pens, op de drempel van een zon-en-zee-vliegreis. Een perimenopausaal mens, met 3 kilo’s aan verdrietvet, in een Ursula-Andress-bikini. Ik leek wel een pompoen. Wat zeg ik? Een kalebas. Een kogelronde kalebas. Roomwit, in een Ursula Andress-bikini.
Ik mepte de bikini in de koffer, die stil op de grond lag met opengesperde muil, klaar om alles op te schrokken wat ik hem zou toewerpen. In tegenstelling tot het badpak was de koffer net gekocht, dus van het laatste model: een kuip van plastic, doormidden gesneden, met ribben boven en onder. Hij leek wel een enorme schelp, wat mij nog meer aan Ursula deed denken. Ik zuchtte. “Jij mag er ook in.” De aangesprokene was een zwart omageval uit één stuk, met buikverdoezelende plooien. Beter het zekere voor het onzekere nemen: het zou zomaar kunnen dat ik me niet durfde vertonen in het Ursula-Andress-ding.
Uiteindelijk viel het ter plekke enorm mee. De eerste dag had ik het burkini-achtige zwarte badpak aan. Het hotel bleek echter gevuld met 75+ gasten, gepensioeneerde paartjes, Duitsers en voormalige Oostbloklanders. Categorieën die het niet nauw nemen met de lijn. Zelfs de mannen hadden borsten, wat me deed afvragen waarom vrouwen in sommige landen niet topless mogen maar mannen wel. Wat zou daar nou de reden van zijn? Wat was er meer aanstootgevend aan vrouwelijke tepels dan aan mannelijke? Waarom waren vrouwenborsten onbetamelijk en mannenborsten, hoe prominent aangegroeid ook, niet? Gelukkig heeft deze kwestie me niet meer dan één dag gekweld, zo dat ik onbekommerd van de rest van de vakantie kon genieten.
Ze waren dus al-le-maal enorm. Allemaal een pens waar welk maritiem zoogdier ook een punt aan kon zuigen. De rest van de week heb ik maar gewoon Ursula uit de kast gehaald en me geen seconde gegeneerd. Ik was toch de dunste van het strand. Wat weer verstrekkende gevolgen heeft gehad voor het animo om te vermageren. U voelt hem aankomen: ik kwam terug met nóg een extra kilootje. Gelukkig hoefde ik dáár niet voor te betalen bij het inchecken op het vliegveld.
Tip van Oud Zeikwijf aan vrouwen met een bikinilijn probleem: wordt moddervet. Dan zie je geen schaamhaar meer.
Eerder op Nurks verschenen.
