Elite
19 Oktober 2008
Ik ben elitair.
Proessttt... Bent u dat, die zo moet lachen? Waarom? Is dat zo bespottelijk? O, u had een ander idee van mij. U was eens op bezoek op mijn aftandse etage. De barsten in het stukwerk, de volkomen aculturele uitingen van kunstachtigheid aan de muur, de hopen onopgeruimde troep her en der, de versleten meubels, stuk voor stuk van het grofvuil vandaan, de ethnische lappen bij wijze van gordijnen, het jaren zeventig-aanrecht en dito keukenkastjes, om maar te zwijgen over mijn uiterlijk van groezelige moeke op haar retour... u dacht met de eerste de beste proleet te maken te hebben. Tja.
Ik kan mijn voorkeur echter onderbouwen. Het milieu. Het milieu is gebaat bij elitarisme. Toen de auto uitgevonden werd kon een handvol rijkelui zo'n machtig ding aanschaffen. Ze kachelden een keer per week op hun landsweggetje met 20 km/uur en dat was het een beetje. Geen fijnstofproblematiek te vrezen van die kant. Toen kwam Ford met op de lopende band de T-Ford. Behapbaar voor "Joe the Plumber" om Obama en McCain na te spreken. Het begin van een expansie die zijn weerga niet kent, en die onze natuur heeft laten verdwijnen onder een dikke laag asfalt. Kijk eens door het raam en aanschouw de rijdende bevolking: armoedzaaiers zijn het, op een enkeling na. De arme allochtonen in mijn buurt laten de Albert Heijn om de hoek links liggen: ze nemen de auto om die vol te laden bij de Dirk van den Broek, 5 km verderop. Heel de Bijlmer komt onder mijn raam rijden op de zondagmiddag. De decibellen schallen uit de speakers, en, geloof mij, het heeft geen Concertzender gehalte. Op een bange ogenblik in, ik meen, 2005, lanceerde Adam Curry het plan om een heliplatvorm voor de particulier in de Westelijke havens van Amsterdam neer te zetten. Ik hield mijn hart vast. Na de auto de helicopter? Neehee...
Rust in en rondom het huis. Daarvoor ben je op elitaire plekken aangewezen. Probeer eens in een prachtwijk van Vogelaar te ontspannen na een zware werkdag. Kinderen hier hebben nooit gehoord dat je op straat niet schreeuwt; dat doen ze dus naar hartelust tot 11 uur 's avonds elke dag. Als ze eindelijk naar bed gaan geven ze het stokje door aan de pubers met hun wedijver om de coolste (en hardste) muziek. Met mooi weer is het helemaal een ramp. Je kan je raam niet meer open doen: het is of lawaai of stank van barbecue, of allebei. Je doet je ramen 24 uur/dag en 12 maanden per jaar potdicht, je schaft dubbelglas en een airco aan. Hoe erken je tegenwoordig een prachtwijk van Vogelaar? 90 % van de huizen heeft een schotelantenne en de rest een aircokast aan de gevel.
Vrede op aarde gedijt bij elitarisme. Bewijzen daarvoor, die ik in de loop der jaren heb verzameld, willen mij op dit ogenblik maar niet binnenschieten, eerder van het tegendeel, waardoor ik me genoodzaak voel dit punt tijdelijk in de ijskast te zetten. Ik kom er later op terug.
Kunst. Kunst ìs elitair. Daar kun je met de beste wil van de wereld niet omheen. Kunst is fijn en verhoogt de kwaliteit van je leven, doch een selekte bezigheid. Geef de Kunst weg aan het volk en aanschouw het disaster. Kunst bestaat bij de gratie van de elite.
Intellect: hier volstaat het woord "fora" en mijn opponenten rennen weg. Je hoeft maar vijf kleine minuutjes op het wereld volkse web te verblijven en het bewijs is geleverd: de piepel kan finaal niet omgaan met grootse kwesties. Binnen een mum van tijd is het moddergooien wat de klok slaat.
Seks: toen de seksuele revolutie in de kinderschoenen stond had je de NVSH, die gaf voorlichting en condooms aan een plukje jongelui dat open stond voor meer lol en minder schaamte in de seksuele belevenis. Er werden orgieën georganiseerd, waar een tiental hippies door en met elkaar gezamenlijk gingen neuken. Jammer genoeg werden die seksfeesten afgeschaft voordat vrouwen de concentratietechniek zo onder de knie kregen dat ze daadwerkelijk in staat waren om klaar te komen in het bijzijn van toekijkende vriend en vijand. Want volgens mij heb je daar minstens 20 jaar voor nodig. Desalniettemin, het was pais en vree op het gebied van de seks, zolang de bevrijding daarvan in handen was van een paar grappige peace-&-love-adepten. Toen zij de Bijlmer bouwden, en groepsverkrachtingen in ondergrondse parkeergarages gemeengoed begonnen te worden, werd het al een stuk minder leuk. Vanf het moment dat dit soort ethnish culturele uitingen wijdverbreid op MTV (de voorloper van TMF) vertoond werd was het hek van de dam. Een grote vieze openlijk beleefde vunzigheid die je om de oren slaat. Hoe leuk ik seks ook vind, ik wil niet om de haverklap geconfronteerd worden met patserige negers die hun onderdanige en oeidomme harem van katoen geven. Myrthe Hilkens wil zo graag dat seks weer haute couture wordt, ze gaat voorbij aan het feit dat lèuke seks altijd al haute couture is geweest. Wederom: geef de seks weg aan het volk en zoek dekking. Niet voor niets zijn er zo veel Christenen en Moslims: het gaat ook om de seks. De machthebbers hebben al lang bedacht dat je seks bij het klootjesvolk aan strenge regels moest verbinden, en dat deden zij via de grote religies. Niets vrijheid blijheid. Seks enkel met je wettige eega en wel op die en die manier. Punt uit. Einde geëxperimenteer.
Feminisme: op een paar issues na een elitaire aangelegenheid. Probeer je het feminisme uit de upperclass-sfeer te tillen dan stuit je onherroeppelijk op verzet vanuit de gelederen. De meeste vrouwen zijn inderdaad niet feministisch. Sterker nog, zij moeten niets hebben van het beeld dat de feministen van de vrouw schetsen. Zij zijn blij met hun rol van sidekick van de man. Zij voelen zich pas veilig als een man (hoe laf ook) in de buurt is, ze laten zonder blikken of blozen hun hele (financiele) hebben en houwen door de man beheren. Ze hechten aan dingetjes die hun vrouwelijkheid benadrukken: make-up, lingerie, frutseltjes, nageslacht, items om de man te behagen, en om uiteindelijk de concurrerende vrouwen in de strijd om het gewildste mannetje voor te zijn. Alles behalve feministisch dus. De feministen proberen deze (in hun ogen onontwikkelde) vrouwen hun elitaire zelfbeeld op te leggen. Ik zou zeggen: vecht voor de pecuniaire gelijkwaardigheid van man en vrouw, en voor afschaffing van andere oneerlijke regeltjes in onze maatschappijen, en voor de rest, aanvaard in stilte je elitaristische rol.
En ja, uw eerste indruk was juist: ikzelf hoor bij het plebs. Dat ik elitair ben impliceert niet dat ik bij de elite hoor, of wil horen. Ik hoef niet in een auto te rijden en nog minder in een helicopter. Ik hoef geen wetten te maken, noch hoogstaande kunst. Ik ben blij als enkel een plukje rijkelui toegang heeft tot voorzieningen die ons het gepeupel ontzegd worden: met de huidige bevolkingsdichtheid kun je, mag je niet alles aan iedereen gunnen zonder een buitensporige wissel te trekken op natuur, kwaliteit van leven en welzijn. Het kleine beetje luxe dat mij omringt komt van mijn man: die wilde per se een magnetron om maar wat te noemen. Zelf gedij ik heel goed in primitieve omstandigheden. Heb als een primaat mijn drie kinderen geworpen. Om mijn simpele leventje te midden van hangjongeren draaglijk te maken heb ik inderdaad dubbele beglazing en airco aangeschaft. En toch voel ik dat mijn wereld en wat ik belangrijk vind beter vertegenwoordigd zijn door een handjevol knappe koppen dan door het gros van het volk dat ik om me heen zie. Ik gruw vaak bij de gedachte van de macht die wij met z'n allen hebben, was het maar in economische opzicht. Er is echter geen enkele reden tot ongerustheid: het volk is zelfs te dom om daarvan gebruik te maken.
Naar columns Seks, Nog meer seks, Wit paard.
Proessttt... Bent u dat, die zo moet lachen? Waarom? Is dat zo bespottelijk? O, u had een ander idee van mij. U was eens op bezoek op mijn aftandse etage. De barsten in het stukwerk, de volkomen aculturele uitingen van kunstachtigheid aan de muur, de hopen onopgeruimde troep her en der, de versleten meubels, stuk voor stuk van het grofvuil vandaan, de ethnische lappen bij wijze van gordijnen, het jaren zeventig-aanrecht en dito keukenkastjes, om maar te zwijgen over mijn uiterlijk van groezelige moeke op haar retour... u dacht met de eerste de beste proleet te maken te hebben. Tja.
Ik kan mijn voorkeur echter onderbouwen. Het milieu. Het milieu is gebaat bij elitarisme. Toen de auto uitgevonden werd kon een handvol rijkelui zo'n machtig ding aanschaffen. Ze kachelden een keer per week op hun landsweggetje met 20 km/uur en dat was het een beetje. Geen fijnstofproblematiek te vrezen van die kant. Toen kwam Ford met op de lopende band de T-Ford. Behapbaar voor "Joe the Plumber" om Obama en McCain na te spreken. Het begin van een expansie die zijn weerga niet kent, en die onze natuur heeft laten verdwijnen onder een dikke laag asfalt. Kijk eens door het raam en aanschouw de rijdende bevolking: armoedzaaiers zijn het, op een enkeling na. De arme allochtonen in mijn buurt laten de Albert Heijn om de hoek links liggen: ze nemen de auto om die vol te laden bij de Dirk van den Broek, 5 km verderop. Heel de Bijlmer komt onder mijn raam rijden op de zondagmiddag. De decibellen schallen uit de speakers, en, geloof mij, het heeft geen Concertzender gehalte. Op een bange ogenblik in, ik meen, 2005, lanceerde Adam Curry het plan om een heliplatvorm voor de particulier in de Westelijke havens van Amsterdam neer te zetten. Ik hield mijn hart vast. Na de auto de helicopter? Neehee...
Rust in en rondom het huis. Daarvoor ben je op elitaire plekken aangewezen. Probeer eens in een prachtwijk van Vogelaar te ontspannen na een zware werkdag. Kinderen hier hebben nooit gehoord dat je op straat niet schreeuwt; dat doen ze dus naar hartelust tot 11 uur 's avonds elke dag. Als ze eindelijk naar bed gaan geven ze het stokje door aan de pubers met hun wedijver om de coolste (en hardste) muziek. Met mooi weer is het helemaal een ramp. Je kan je raam niet meer open doen: het is of lawaai of stank van barbecue, of allebei. Je doet je ramen 24 uur/dag en 12 maanden per jaar potdicht, je schaft dubbelglas en een airco aan. Hoe erken je tegenwoordig een prachtwijk van Vogelaar? 90 % van de huizen heeft een schotelantenne en de rest een aircokast aan de gevel.
Vrede op aarde gedijt bij elitarisme. Bewijzen daarvoor, die ik in de loop der jaren heb verzameld, willen mij op dit ogenblik maar niet binnenschieten, eerder van het tegendeel, waardoor ik me genoodzaak voel dit punt tijdelijk in de ijskast te zetten. Ik kom er later op terug.
Kunst. Kunst ìs elitair. Daar kun je met de beste wil van de wereld niet omheen. Kunst is fijn en verhoogt de kwaliteit van je leven, doch een selekte bezigheid. Geef de Kunst weg aan het volk en aanschouw het disaster. Kunst bestaat bij de gratie van de elite.
Intellect: hier volstaat het woord "fora" en mijn opponenten rennen weg. Je hoeft maar vijf kleine minuutjes op het wereld volkse web te verblijven en het bewijs is geleverd: de piepel kan finaal niet omgaan met grootse kwesties. Binnen een mum van tijd is het moddergooien wat de klok slaat.
Seks: toen de seksuele revolutie in de kinderschoenen stond had je de NVSH, die gaf voorlichting en condooms aan een plukje jongelui dat open stond voor meer lol en minder schaamte in de seksuele belevenis. Er werden orgieën georganiseerd, waar een tiental hippies door en met elkaar gezamenlijk gingen neuken. Jammer genoeg werden die seksfeesten afgeschaft voordat vrouwen de concentratietechniek zo onder de knie kregen dat ze daadwerkelijk in staat waren om klaar te komen in het bijzijn van toekijkende vriend en vijand. Want volgens mij heb je daar minstens 20 jaar voor nodig. Desalniettemin, het was pais en vree op het gebied van de seks, zolang de bevrijding daarvan in handen was van een paar grappige peace-&-love-adepten. Toen zij de Bijlmer bouwden, en groepsverkrachtingen in ondergrondse parkeergarages gemeengoed begonnen te worden, werd het al een stuk minder leuk. Vanf het moment dat dit soort ethnish culturele uitingen wijdverbreid op MTV (de voorloper van TMF) vertoond werd was het hek van de dam. Een grote vieze openlijk beleefde vunzigheid die je om de oren slaat. Hoe leuk ik seks ook vind, ik wil niet om de haverklap geconfronteerd worden met patserige negers die hun onderdanige en oeidomme harem van katoen geven. Myrthe Hilkens wil zo graag dat seks weer haute couture wordt, ze gaat voorbij aan het feit dat lèuke seks altijd al haute couture is geweest. Wederom: geef de seks weg aan het volk en zoek dekking. Niet voor niets zijn er zo veel Christenen en Moslims: het gaat ook om de seks. De machthebbers hebben al lang bedacht dat je seks bij het klootjesvolk aan strenge regels moest verbinden, en dat deden zij via de grote religies. Niets vrijheid blijheid. Seks enkel met je wettige eega en wel op die en die manier. Punt uit. Einde geëxperimenteer.
Feminisme: op een paar issues na een elitaire aangelegenheid. Probeer je het feminisme uit de upperclass-sfeer te tillen dan stuit je onherroeppelijk op verzet vanuit de gelederen. De meeste vrouwen zijn inderdaad niet feministisch. Sterker nog, zij moeten niets hebben van het beeld dat de feministen van de vrouw schetsen. Zij zijn blij met hun rol van sidekick van de man. Zij voelen zich pas veilig als een man (hoe laf ook) in de buurt is, ze laten zonder blikken of blozen hun hele (financiele) hebben en houwen door de man beheren. Ze hechten aan dingetjes die hun vrouwelijkheid benadrukken: make-up, lingerie, frutseltjes, nageslacht, items om de man te behagen, en om uiteindelijk de concurrerende vrouwen in de strijd om het gewildste mannetje voor te zijn. Alles behalve feministisch dus. De feministen proberen deze (in hun ogen onontwikkelde) vrouwen hun elitaire zelfbeeld op te leggen. Ik zou zeggen: vecht voor de pecuniaire gelijkwaardigheid van man en vrouw, en voor afschaffing van andere oneerlijke regeltjes in onze maatschappijen, en voor de rest, aanvaard in stilte je elitaristische rol.
En ja, uw eerste indruk was juist: ikzelf hoor bij het plebs. Dat ik elitair ben impliceert niet dat ik bij de elite hoor, of wil horen. Ik hoef niet in een auto te rijden en nog minder in een helicopter. Ik hoef geen wetten te maken, noch hoogstaande kunst. Ik ben blij als enkel een plukje rijkelui toegang heeft tot voorzieningen die ons het gepeupel ontzegd worden: met de huidige bevolkingsdichtheid kun je, mag je niet alles aan iedereen gunnen zonder een buitensporige wissel te trekken op natuur, kwaliteit van leven en welzijn. Het kleine beetje luxe dat mij omringt komt van mijn man: die wilde per se een magnetron om maar wat te noemen. Zelf gedij ik heel goed in primitieve omstandigheden. Heb als een primaat mijn drie kinderen geworpen. Om mijn simpele leventje te midden van hangjongeren draaglijk te maken heb ik inderdaad dubbele beglazing en airco aangeschaft. En toch voel ik dat mijn wereld en wat ik belangrijk vind beter vertegenwoordigd zijn door een handjevol knappe koppen dan door het gros van het volk dat ik om me heen zie. Ik gruw vaak bij de gedachte van de macht die wij met z'n allen hebben, was het maar in economische opzicht. Er is echter geen enkele reden tot ongerustheid: het volk is zelfs te dom om daarvan gebruik te maken.
Naar columns Seks, Nog meer seks, Wit paard.
