Slechte moeder
20 September 2015
Van alle reacties op het stuk 'Sorry,
moeders die ons voorgingen' van Barbara van Erp en Femke Sterken,
was er eentje die mijn goedkeuring kon verdragen. Daarin werd gesteld
dat klagen over de moederschap sinds de jaren dinges wordt beleden
maar dat kinderlozen die informatie telkens overslaan wegens niet
boeien. De wanhoopskreet van BvE en FS wordt dus, wederom, enkel
gelezen door... jawel, moeders. Daar zit wat in. Voor de rest: de
voorspelbaarheid doet mij rennen naar de natte cel om mijn hoofd in
de emaillen pot te stoppen.
We kennen immers allemaal wel de
spreekwoordelijke oma's uit het jaar 400 v.Chr. die het pas zwaar
hadden met hun 25 krijsende groeisels.
Toen ik (inmiddels al 27 jaar voltijds
werkende, tegen-heug-en-meug- en
nog-volop-in-de-middelbare-schoolhelmoeder), er middenin zat, het me
finaal opbrak en ik er eens online iets over door liet schemeren,
werd ik op de bekende wijze genadeloos teruggefloten door een
medeblogster. Zij bracht maar liefst 6 blakende worpen fluitend naar
volwassenheid. Hoe haalde ik het in mijn heufd om te klagen, met mijn
schamele 3 exemplaren? Ik was toen nog niet immuun voor reactanten en
liet me braaf de mond snoeren. Achteraf
misschien beter zo.
Dus pet af voor Barbara van Erp en
Femke Sterken! Het vergt moed om je publiekelijk als slechte moeder
te afficheren.
