8 September 2018
- Aanraders -
Mijn ex, vader van de Blauwbilgorgel in het MUG, Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden, Amsterdam, 1992....
(lees meer)
'In de jaren zestig heb ik rond een beeldje gelopen, nu wil ik rond een beeld varen.'...
Mr OZ en ik jubileerden gister met een etentje en een bezoek aan het Kortstenachtfeest op 't Knooppunt, het drijvende archipel van vriend Arie. Zoals elk jaar een miraculeuse bedoening. Man met de mooiste naam evah ontmoet: Roland Schoonheid. Die de een na de andere hilarische oneliners debite...
We hebben te maken met een heuse storm op de zon. Die ons gevoelig elektronisch verkeer kan ontregelen, onze fijn afgestemde apparaten op hol kan doen slaan. Zou die storm ook effect hebben op de Beurs? Onlangs is toch bekend geworden dat de Beurs inderdaad niet zo onwankelbaar is als we altijd hoop...
Fietsend door nachtelijk Amsterdam-Oost trof het me dat er wel erg veel nieuwe spullen langs de kant van de weg lagen.Hopen afgekeurde troep in afwachting van de vuilniswagen maar ook spieksplinternieuwe nog te monteren kasten, blakend van witheid, banken met nog gave kussens, spiegels zonder een sm...
De beroemdste zin uit het stuk Huis clos van Jean-Paul Sartre, “l'enfer c'est les autres”, wordt, al dan niet in het Nederlands “de hel, dat zijn de anderen”, te pas en te onpas gebruikt, wanneer men hinder ondervindt van de medemens. Toch is dat niet wat Sartre heeft...
Wat ze bij Appie fout doen, in de kern van de zelfscanzaak, is dat ze niet inzien dat een pompoen de prijs is die je als winkelketen best kunt betalen in ruil voor het afschaffen van de kassa's. Die megabedrijven vinden steeds meer manieren om steeds minder personeel te betalen, personeel die wij, d...
Op de website van het bedrijf waar Julien Blanc voor werkt dankt een bloke uit India de cursusleider voor zijn dating tips. Uit India! Ik moet ongewild denken aan de gruwelijke verkrachtingen die daar aan de orde van de dag zijn. Welkom in de merkwaardige wereld van Real Social Dynamics. Het is een ...
Jaren en jaren heb ik gedacht dat Gerrit Hiemstra klein was. Het beeld hield op bij zijn knieƫn, daaronder verbeeldde ik me een halve meter onderbeen. Tot op een dag de cameraman besloot (of opdracht kreeg) tot een ruimere shot, en ik tot mijn stomme verbazing vast stelde dat hij een reus was met e...