Del
10 Mei 2009
Waar hebben we moeite mee tegenwoordig? Met de traditionele frustraties die plattelandsemigranten met zich meebrengen naar moderne steden. Een idee van mijnheer Oud Zeikwijf: wis het geheugen van de immigrant bij het passeren van de stadsgrenzen.
Nix geen klaxoneren meer bij elke trouwerij: je weet niet meer dat dat gebruikelijk was in je voormalige gehucht. Vrouwen denigrerend benaderen? Dat komt niet in je op. Eerwraak? Klinkt belachelijk. Op straat hangen? Je hebt het nooit geleerd. Raar doen tegen homo's: waarom zou je? Niemand heeft je verteld dat ze "onrein" zouden zijn. Zalig.
Je bent in een klap verlost van de zwart/wit problematiek. Zonder herinnering begin je met een schone psychologische lei. Kijkt iemand je vuil aan? Lachen man! Je hebt geen sjoegge dat dat door je afkomst of je kleur komt. En als je dat eens hoort dan is dat te bespottelijk voor woorden. Het slavernijverleden drukt niet meer op je. Het leed van je volk drukt niet meer op je. Je bent geknipt om de handschoen op te pakken en in de arena te gaan staan: "Ik? Net als jij. Niet meer en niet minder." Met een ontwapenende overtuiging.
Er zullen praktische, ethische en andere bezwaren opdoemen waardoor die drastische stap niet gezet zal worden maar laat ik heel eventjes mijn hoofd rusten in de veilige schoot van denkbeeldige maatschappelijke vrede.
Tip: Pas de geheugenwisser zsm toe op Palestina (Israël incluis) en andere geweldshaarden.
Tip voor de Palestijnen: Bouw een muur om Israël heen.
.
