Webshops

16 Augustus 2021



http://oudzeikwijf.com/images/ck00uAu9hnVU.jpg
Mevrouw Rochebouille maakte het pakketje open en haalde het Universele Adapter uit het pakketje.  Voorzichtig bevrijdde ze de afzonderlijke elementen uit hun karkan van plastic. Zij pakte het oude Sony radiootje erbij en probeerde een plugje in de opening voor netstroom te steken. Dat ging niet. Volgende plug: ook niet. Long story short: geen van de 6 plugjes paste in het gaatje. Gedwee deed ze alles netjes terug in de behuizing, in de oorspronkelijke verpakking, en keek op de website hoe dit allemaal te retourneren.

Zij diende de porto zelf te betalen.

Het geval zelf had €8,95 gekost + 3,95 porto = 12,90. De webshop vermelde dat je de producten aangetekend moest versturen, à raison de €7,25. In het beste geval zou zij €5,65 terugkrijgen. Grote kans dat ze €0 zou krijgen, want ze had het pakket geopend, dat mocht niet, stond in de retourvoorwaarden. Bovendien moest ze dan, opnieuw, naar de postagentschap. Ze kwam het net vandaan, want ze was niet thuis toen de bezorger langs kwam.
Daar zat ze mooi mee opgescheept.

Ze dacht met verlangen terug aan haar jeugd in de bergen. Aan Monsieur Parola en zijn winkel tjokvol teevees en stereotorens, van merken zoals Thomson, Schneider, Grundig. Hij kwam bij je thuis die gevaarten aansluiten en van uitleg te voorzien, en deed de nazorg perfect. 30 jaar lang. Want zo lang deden de apparaten het toen nog! Zo’n adaptertje was bij hem een fluitje van een cent geweest. Ware het niet dat adapters toen nog niet bestonden. Alle elektrische dingen kon je zomaar, direct in de stekkerdoos pluggen. Dit klonk Mevrouw Rochebouille opeens onecht in de oren.

Toen online kopen zijn intrede deed, leek het zo geweldig: je kocht gewoon een zooitje dingen in meerdere maten/soorten, en wat niet paste stuurde je retour, gratis. Mevrouw Rochebouille zag meteen de ontwerpfout in het systeem: “Straks zijn alle gewone winkels failliet en dan moeten we betalen voor retours. En dan is er geen weg terug.” De wrange parallellie ontging haar niet.

De aanschaf van het radiootje zelf had ook wat voeten in de aarde gehad. Ze had het voor €15,- van Marktplaats. Radiootje kwam aan zonder netsnoer. Mevrouw Rochebouille had 3 batterijen model AA (R6) in het daartoe bestemde vakje gestopt (goed op de min- en plusteken letten!). Geen spoor van leven. Violet, de verkoper, had haar handen in onschuld had gewassen: “Ik bied veel elektronische apparatuur aan op marktplaats altijd zeer laag in prijs en waar ik bij vermeld werking onbekend.omdat het niet te doen is alles te testen,als de kopende partij goed de advertentie leest en gerichte vragen zou stellen zou een teleurstelling,voorkomen kunnen worden,of de mensen nemen een gok.” Getekend: Sophie. Als bewijs had zij een print screen van zijn advertentie erbij geplakt, waarop de tekst: “Niet getest.” Mevrouw Rochebouille wist heel zeker dat die tekst er niet stond toen ze tot koop overgegaan was. Er stond: Zo goed als nieuw. Die man (ze wist op dat punt aanbeland dat Violet/Sophie een charlatan was) had snel zijn eigen advertentie aangepast. Schaakmat.

Dat was 2 jaar geleden.
Ondertussen had Mevrouw Rochebouille dan maar een gloednieuwe Sony radio gekocht, waarvan het adapter op het tweedehandsje bleek te passen. Daarmee werkte die radio wel. Overigens maar goed ook dat die gloednieuwe überhaupt een snoer had, want die bleek batterijen te slurpen. Bij haar oude model (volgt u het nog?) had ze de batterijen (2x LR20) voor het eerst pas in 2018 vervangen. Zij wist nog hoe verbaasd ze was.  Zij was erin gaan berusten dat radiootjes nooit nieuwe batterijen behoefden.
Daarnaast had zij op allerlei manieren geprobeerd aan een snoer te komen, voor die tweedehandse. Vandaag was de laatste poging. Ze deed de ellendige op de vermaledijde stapel ‘Dingen om Weg te Brengen naar de Vuilstortplaats’, waar, ze hoopte, het goed gesorteerd en verwerkt zou worden. Goed als in: minst kwaad.

Wat haar betrof mochten de oude winkels terug komen. En de oude apparaten ook, die je zonder adapters in de stroom kon pluggen, 30 jaar lang niet kapot gingen, en het een kwart eeuw lang deden met dezelfde 2 joekels van batterijen.
 

- Aanraders -