Vertrutting
13 Oktober 2008
Michael van Eekeren, kent u die man? Waarschijnlijk niet. Terwijl het hem de laatste jaren toch gelukt is af en toe een aardig ballonnetje in de media los te laten. Hij hoort in het rijtje van de neoconservatieve mannen die onze tegenwoordige tijd proberen op te fleuren met hun hang naar een mythische oerwereld gedomineerd door macho men. Afgelopen zaterdag stond hij in Trouw met een lang epistel getiteld: "Ondraaglijke feminisering" waarin hij de vloer aanveegt met het voor zijn smaak te vrouwelijk worden van de maatschappij.
Deze keer hangt hij zijn pleidooi aan de kapstok van de Dierenpartij van Marianne Thieme. Liefde voor dieren is vrouwelijk. Respect voor dieren bevecht je niet in de Tweede Kamer, want die heilige plek onwaardig. De politiek is steeds vrouwelijker geworden, met catastrofale resultaten zoals... Darfur. Ja, doordat wij ons over de zieligen der aarde zijn gaan ontfermen slachten de negers in Afrika elkaar af. Dat betrokkenheid met de zwakkeren (en en passant je eigen normen en waarden aan heidense volkeren opleggen) voornamelijk een white *Christian* man issue is, vergeet dhr Van Eekeren voor het gemak. De lijst van voorbeelden is niet eens zo lang doch te potsierlijk om die puntgewijs te weerspreken. Waar het hier om gaat is de bottom line: "De wereld is te vrouwelijk geworden."
Laten wij beginnen met "de wereld." Waar precies zijn wij "te vrouwelijk" geworden, in termen van dat zorgzaamheid tot een kerntaak van de regering is gemaakt? Ik kan deze vraag wel beantwoorden als ik "geworden" vervang door "zijn" en de "te"weg laat. Dus "Waar precies zijn wij vrouwelijk?". In sommige Scandinavische landen misschien... In Nederland, als je heel erg goed zoekt. In bepaalde intello-culturele kringen in een paar grote steden van de VS. Maar verder? Wat ik kan zien bestrijkt het machodom de rest van de wereld. Laten wij daar een wereldkaart bij pakken. Heel het Zuiden van de evenaar, en een flink stuk daarboven, dat kunnen wij rustig in rood kleuren, op een paar vlekjes van Oceanië en Noord Amerika na. Licht roze vul je met een gerust hart enkel in een paar vierkante centimetertjes in Europa, voornamelijk ten Noorden van Nederland. Dus: "de wereld?" Echt, helaas, niet.
De heer Van Eekeren baseert zijn filippica niet om een degelijke analyse, maar zuiver om emotionele gewaarwoordingen, wat je eigenlijk een vrouwelijke manier van doen kunt noemen. Waar gaat het dan wel om? Waar is het hem en zijn neoconservatieve broeders om te doen? Heel simpel: zij bestrijden te vuur en te zwaard het principe van de gelijkheid van man en vrouw. Daar maak ik in een mum van tijd korte metten mee. Feministen zijn over het algemeen niet de domsten onder het vrouwelijk deel van de mensheid. Zij zijn heus niet zo blind dat zij de verschillen tussen mannen en vrouwen niet zien. Waar het hen om te doen is, is niet gelijkheid tussen man en vrouw (al wordt die term per abuis vaak gebezigd) doch gelijkwaardigheid, met name in financiëel opzicht (vrouwen worden in Nederland nog steeds gemiddeld 18% minder betaald dan hun mannelijk equivalent), en wat betreft de verdeling van de onbetaalde zorg voor kleuters, zieken en ouderen _ wat uiteindelijk ook neerkomt op de pecunia. Hun ambitie (en helaas ook resultaten) reikt niet veel verder dan deze domeinen.
Deze kluwe hanige heertjes hanteert bij zijn queeste een verfoeilijk wapen: de debilisering van de feministen. Die je knipplak in de oeroude traditie van de debilisering van de vrouw kan voegen. Debilisering die wij feministen in de door Michael van Eekeren zo verfoeide jaren '70 succesvol hebben bestreden, om die met lede ogen in de jaren '90 versterkt te zien terugkeren in ons midden, samen met de vertrutting van de maatschappij. Want dat is wat tegenwoordig gebeurt. De vrouw die haar eigen daadkracht en stoerheid herwonnen had, ziet zich weer teruggeworpen naar aanrecht en materialistische aandacht voor frutseltjes, make-up, lingeriesetjes, gadgetjes, door... grootschalige immigratie uit macho landen waar de sociale evolutie van de jaren '70 nooit heeft plaatsgevonden, waar de vrouw nog volop gedebiliseerd wordt, gereduceerd tot een slaafse broedmachine die je coûte que coûte onder de duim houdt door haar wereld vol te plempen met niet toedoende zaken. Een ontwikkeling vortgestuwd door grootverdienende conglomeraten gedreven door het nietsontziende materialisme uit de VS, een wereldwijd opererende handel die hunkert naar het slijten van zoveel mogelijk troep aan zoveel mogelijk gedebiliseerde vrouwen. Zijn die conglomeraten geleid door vrouwen? Laten we eens de samenstelling van hun raden van bestuur bekijken... Niet, dus.
"Ondraaglijke feminisering"mijnheer Van Eekeren? "Ondraaglijke vertrutting" zult u bedoelen! Handen af van onze verworvenheden. Uw dochter is wellicht niet in alle opzichten hetzelfde als uw zoon, zij is hem in feministische ogen wel waard. U kunt haar niet dwingen om haar leven lang onbetaald te zorgen voor de behoeftigen, u kunt het falen van de Christelijke moraal van uw land niet op haar conto toeschrijven. Wat de vertrutting van de maatschappij betreft, laten wij die, neoconservatieven en feministen samen bestrijden. Of toch maar niet? Mijnheer Van Eekeren?... Mijnheer Van Eekeren??... O, mijnheer Van Eekeren heeft de zaal verlaten...
Verwante columns: Revolutie, Ploetermoeder vs comfortzone, Passé, Gen, Manliness, Dangerous.
