Max, de Mufasa van Jan
12 December 2017
Ondanks de belabberde staat van de wegen na dagen van codes variërend van oranje naar rood, onderneem ik vandaag de reis naar Noord om onze vriend Jan bij te staan bij de crematie van zijn hond Max.
Max was de Mufasa van Jan.
Mufasa was mijn kat. Mijn grote liefde van een kat. Een mens in een (enorm) kattenlichaam. Mufasa was zijn hele leven zot op mij en ik op hem. Zo'n connectie die je maar zelden in je leven hebt, met wie of wat dan ook. Toen hij dood ging heb ik, al was ik al vijftig of net niet, weken hardop gejankt. Ik liep rondjes door het huis te brullen MUFASA MUFASAAAA MUFASAAAA. Mijn hart was door en door gebroken.
En nu is Jan aan de beurt. Zijn makker is heen, naar de hondenhemel. Er kwam een punt achter zijn 17 jarige leven. Max, de lieve, zachte, begripvolle, intelligente hond, is niet meer. We treuren met Jan.
