Zielig
3 Mei 2017
Zielig gevonden worden is het ergste wat er is, vind ik tenminste.
Zielig gevonden worden mag pas wanneer ik dood ben. En dan nog! Op mijn grafschrift: 'Hier ligt Oud Zeikwijf, ze had een zielig leven'? II-EW.
“Je hebt makkelijk praten met je white ass. White asses kúnnen niet zielig zijn.” roept u, en u zou een punt hebben als het zieligheidsgehalte van mijn white ass leven niet tegen de plinten had geklotst. Maar daarvoor uitkomen? Over. Mijn. Lijk.
Waarom zou je uit vrije wil zielig gevonden willen worden vraag ik me dus vertwijfeld af als ik de media weer eens aanzet. Om iets dat meer weegt dan eigenwaarde, concludeer ik voorzichtig.
2 scenario's:
1) je leven is echt zielig
2) je leven is niet zielig
Uitleg:
1)
- je kan niet zo doorgaan, het is te erg. Je zoekt hulp. Legit.
- je 'gooit het eruit': therapeutisch effect. Je schrijft bijvoorbeeld over je dochter met kanker. Hier weer 2 scenario's:
a- jouw gehoor beperkt zich tot de intimi: prima, doel waarschijnlijk bereikt.
b- jouw gehoor is groter dan de intimi.
In geval van b zie onder 2)
2) je leven is helemaal niet zo zielig. Waarom wil je dan zielig gevonden worden?
- je aast op genoegdoening voor je (ingebeelde) entitlement.
- je kickt op zielig gevonden worden, je krijgt er aandacht voor en dat is beter voor je ego dan niet zielig gevonden worden/dan geen aandacht krijgen
- je associeert jezelf met iemand of een groep die zelf wel zielig is. Waarom doe je dát dan weer?
a- om erbij te horen. Dan ben je mijns inziens toch zielig. Terug naar 1)
b- je snakt naar of bent verslaafd geraakt aan heldendom. Dat is statusverhogend én egostrelend.
c- je bent altruïst. Mensen met altruïsme voelen zich goed over zichzelf. Dat lekkere gevoel geeft kwaliteit aan je leven.
d- je krijgt aandacht. Zie boven.
- je hebt niets beters te doen.
