Seks

27 Oktober 2008



(Yo, I don't think we should talk about this
Come on, why not?
People might misunderstand what we're tryin' to say, you know?
No, but that's a part of life)
Come on
[CHORUS]
Let's talk about sex, baby
Let's talk about you and me
Let's talk about all the good things
And the bad things that may be
Let's talk about sex

Yeah, let's talk about seks. Het is tijd, volgens documentairemaakster Ingeborg Beugel. De journaliste, die eerder furore maakte met de Tokkies, en vervolgens met haar analyse van de seksuele moraal onder Marokkaanse jongeren in Amsterdam, luidt in haar volgende documentaire de noodklok: meisjes lijden mentaal en fysiek onder het kijkgedrag van jongens op internet. Die laatsten blijken massaal naar akelige seks te surfen, en gebruiken porno-clips als leermateriaal. Met alle gevolgen van dien. Haar noodkreet is opgepakt door Elsevier en Opzij. Diverse huisartsen en wetenschappers bevestigen.

De nieuwe reeks Geloof, seks en (wan)hoop heb ik nog niet gezien (die komt pas vanaf 17 november op Ned 2), maar als ik IKON.nl en Opzij moet geloven, is het 2 voor 12. Zegt u: "Dat moeten de meisjes maar niet pikken"? Het probleem blijkt te zijn dat het aggressieve pornogedrag dat via die clips gepromoot wordt, zo algemeen is geworden dat meisjes denken dat het zo hoort. De algemeenheid van die mores maakt ook dat jongens assertiever zijn geworden en zo snel tot handelingen over gaan dat vrouwen geen tijd hebben om tegen te stribbelen. Voor je het weet is het te laat, en ben je zonder glijmiddel anaal verkracht, ommaar iets te noemen. Ik denk aan de gay-jongens. Hoe zou dat met hen gaan? Wellicht hebben zij ook met zulke ongevraagde aggressie te maken? Wellicht willen zij ook voldoen aan de norm, en daarom laten zij dingen gebeuren die niet (excusez le mot) door de beugel kunnen? Als ik aan die jongens denk, dan komt de gedachte vanzelf in mij op dat het bij homo's wellicht langer aan de gang is. Maar omdat het om een (nog steeds) vunzig geacht subcultuurtje gaat, hebben wij ons burgermensjes daar nooit druk over gemaakt. Terwijl de arme slachtoffers per bosjes onder onze afgewende ogen vielen, geveld door AIDS.

Maar nu blijkt het niet meer om een subcultuurtje, maar om mijn, uw, onze dochters te gaan. Het geeft te denken. Zelfs aan mij, voorstaander van vrije seks die volop geniet van de verworvenheden van de seksuele revolutie van de jaren '70. Is het echt zo erg? Als ik het aan mijn oudste zoon vraag: niet. In zijn kring van ex-gymnasiale klanten blijkt seks vrij ouderwets goeiig. Niet dat ik het probleem wil minimaliseren: als Ingeborg een punt blijkt te hebben, dan ben ik de eerste om daarvoor op de barricades te springen. Want na een weekeinde denkwerk hierover kom ik tot vrijwel dezelfde conclusie als de Opzij: seksuele opvoeding.

Ik stel het me voor: je duikt het bed in met een jongen. Op een gegeven ogenblik slaat hij jouw gezicht met zijn penis. Een aantal scenario's:
-je vindt het hot: geen probleem.
-je vindt het niet lekker, je zegt het en hij houdt op: geen probleem.
-je zegt het en hij houdt niet op: stap onmiddelijk uit bed en gooi hem de deur uit of ga zelf ergens anders slapen. Bekijk de volgende dag wat je verder aan hem hebt en of je hem op andere gedachten kunt brengen.
-je vindt het niet lekker maar je zegt niets. Meerdere mogelijkheden:
-je denkt dat het zo hoort.
-je bent vreselijk verliefd op die jongen en je kiest om niets te zeggen om hem niet kwijt te raken.

Het lijkt mij dat in de 3 situaties waarin zijn gedrag een probleem oplevert je gebaat bent bij de kennis dat zijn gedrag werkelijk niet oké is. Niet bij de ouderen van dagen die we zijn, maar ook niet bij de jongeren. Dus inderdaad: een media-offensief, en betere lessen op school, waar behalve over anticonceptie, over seksueel genot wordt gesproken. Om de meisjes assertiever te maken, en de jongens bij te brengen wat leuke seks nou eigenlijk is. Want, leuke seks, is dat nou zo moeilijk?

En niet te vergeten: de ouders. Laten wij ouders onze verantwoordelijkheden nemen en zorgen dat onze kinderen een onderscheid kunnen maken tussen gevaarlijk en ongewenst seksgedrag en leuke seks. Daar moet je vroeg bij zijn. Vòòr de tienerjaren. Eenmaal in de puberteit willen kinderen doorgans niet meer met hun ouders praten over zulke onderwerpen, en àls ze toch toegesproken worden, zullen zij de neiging hebben om alle goedbedoelde adviezen naast zich te leggen. Leg je kinderen uit wat seks is, op een matter of fact toon. Het hoort immers bij het leven, je hoeft je nergens voor te schamen. Sterker nog: je moet vooral die schaamte, als je die toch voelt, niet overbrengen. Wij zijn dieren, wij neuken. Je krijgt er kindjes van, en het is reuze leuk. En waarschuw ze voor porno op internet. Ik zeg dan: "Dat is gemeen, dat is niet wat papa en ik doen. We zijn lief voor elkaar, ook in bed. Klik meteen weg als je op zo'n site komt, want het is echt niet oké." Zoiets. Niet dat je kinderen meteen naar je zullen luisteren, maar je legt wel degelijk een basis van wat normaal is aan. Een bodem waar ze op terug kunnen vallen als ze later problemen krijgen. Ik ben iemand die homo's volstrekt normaal (wenselijk! Ik ben toch van de Club van 5 miljoen!) vind, die krijgen dus ook een plekje in de seksuele opvoeding van mijn kinderen. Dat gaat allemaal heel makkelijk ("Wat zijn homo's? Dat zijn jongens die met jongens neuken"), als je daar jong genoeg mee begint. Als de school en de media jouw verhaal backuppen, dan heb je kans dat het kwartje daadwerkelijk ooit valt.

Punt 2 is de oorzaak van het ongewenste gedrag bekend te maken bij het grote publiek. Nix taboe daarover: de jongens misdragen zich bij het zien van filmpjes op het internet. Klaar. Laten we blij zijn dat dat probleem zo'n simpele, eenduidige, makkelijk benoembare oorzaak heeft. Die jongens zijn niet gestoord, ze zijn gehersenspoeld.

Het meisje in dat bed, dat niets durft te zeggen omdat ze verliefd is of omdat ze onzeker is (let op mijn subtiele onderscheid), zal baat hebben bij de kennis dat zijn gedrag algemeen niet wenselijk is en van internet komt. Ze zal zich gesterkt voelen om daar iets van te zeggen. Omdat het item in de openbaarheid is bediscussieert zal zij handvatten hebben om hem op een leuke manier te wijzen op haar beleving, zonder dat beide partijen zich gekwetst voelen. Dus, zoals het liedje verder gaat:
"Let's tell it how it is, and how it could be, How it was, and of course, how it should be"



Naschrift: Lees het interview van Ingeborg Beugel over haar eerste reeks Geloof, seks en (wan)hoop op
http://www.krux.nl/uploadedDocs/20063812635beugel.pdf

Naar columns Nog meer seks, Wit paard, Elite
Tags: seks

- Aanraders -