Recht op leven
29 Mei 2014
De meesten gedragen zich alsof er
zoiets als het recht op comfort bestaat. Heb je geen comfort dan dien
je dat zo snel mogelijk te krijgen. En omdat comfort relatief is aan
tijd (er is steeds meer comfort voorhanden), wil men ook steeds meer
comfort.
Ik vind niet dat er een recht op
comfort bestaat. Ik vind bovendien bovenstaande ontwikkelingen een
slechte zaak. Je plaatst je recht op comfort boven alles (je geluk,
je rust, je vrije tijd) maar vooral boven milieu-aspecten. Vanaf het
moment dat je beslist voor jezelf recht op comfort te hebben doe je
dat. Automatisch.
Deze tijd probeert ons te overtuigen
van niet. Als je vliegt wordt er voor je een boompje geplant. Als je
je auto (koelkast, Cv-ketel, televisie, telefoon e.a.) vervangt door
een zuiniger apparaat spaar je het milieu. Ondertussen ronken de
fabrieken (vooral in de derde wereld) als nooit tevoren om al die
apparaten te vervaardigen, en wordt de aarde onverminderd leeg
geroofd van de materialen waar ze eonen over heeft gedaan om ze te
produceren. Ik zie het milieu daarin niet gespaard worden. Het is de
illusie van deze tijd. Jongeren worden daarin geboren, en hebben geen
vergelijkingsmateriaal. Ze hebben de idee dat ze goed bezig zijn.
Wij, geboren in tijden dat dat recht op comfort nog niet ingeburgerd
was, weten wel beter. Je spaart het milieu niet door alles te kopen
wat de commercie voor je bedenkt aan nieuwigheden: je spaart het door
weinig te consumeren. En vooral door je weinig te reproduceren. De
rest is aflaat.
Het recht op comfort bestaat niet, net
zo min als het recht op leven. Het leven is een miraculeus iets. Je
moet blij zijn dat je leeft, niet denken dat je daar fokking recht
op hebt.
