Koran
27 Maart 2008
De reacties van de nieuwslezers verbazen mij. Zij blijken de Koran niet te hebben gelezen, en te twijfelen aan het waarheidsgehalte van de citaten in Fitna. Ik vermoed dat het hier om de top van de ijsberg gaat, en dat er maar weinig mensen in Nederland zijn die werkelijk de moeite hebben genomen om de Koran te lezen. Welnu. De Koran is in de late jaren tachtig voor het eerst in het Nederlands vertaald. Ik ben destijds stante pede naar de boekenwinkel gelopen om er een te kopen. Het ging om een gebonden uitgave, een rib uit mijn lijf. Ik heb dat boek meteen van A tot Z gelezen, en, ver voordat wij als gewone Nederlanders problemen kregen met het moslimvraagstuk, wist ik van de hoed en de rand: er waren wel degelijk soera's in die opriepen tot het gooien van ongelovigen in kokende olie en dat soort appetijtelijks. Ik heb in de jaren erna geprobeerd mijzelf in slaap te sussen door dat boek te vergelijken met het Oude Testament, dat ook smakelijke passages kent, maar waarvan niemand het (meer) in zijn hoofd haalt om die in de praktijk toe te brengen. De loop van de geschiedenis is echter wel degelijk angstwekkend gebleken: waar de Bijbel wordt beschouwd als een verslag van langvervlogen tijden, is de Koran voor Moslims hèt woord van God. De soera's worden niet relativeerd door ze in hun oorspronkelijke geschiedkundige context te plaatsen. De twee heilige boeken verschillen ook sterk van vorm: in de Koran geen verhaallijn maar achterelkaar opvolgende vermaningen. De context blijft, ook voor degenen die moeite zouden willen doen voor enige relativering, ver te zoeken. Want dat was een van de meest gehoorde verwijten van de islamkenners die gisteren aan het woord kwamen kort na de verschijning van Fitna, dat de citaten uit hun context waren gerukt. Als je de Koran hebt gelezen weet je dat dat holle frasen zijn: er is geen context. Althans niet dat je zomaar kunt lezen, niet dat je kunt vermoeden, ook niet als moslim, zonder eerst 4 jaar op de vakgroep Studie van het Midden Oosten te hebben doorgebracht. Met andere woorden: vergeleken met de verzameling ver- en geboden die de Koran is, doet het Oude Testament het meest denken aan aangeklede verhaaltjes over vroeger.
Dat journalisten zich permitteren om mensen zoals Pim Fortuyn en Geert Wilders te kapittelen is tot daar aan toe, maar dat zij dat doen zonder een letter van de Koran te kennen vind ik bijzonder armoedig. Ze hebben 20 jaar de tijd gehad om de Koran te lezen. Waarom hebben ze dat dan niet gedaan? Waren ze soms bang voor wat ze daarin zouden vinden? Of nog erger: gesteld dat moslims zich enkel in onwetendheid kunnen beroepen op de vredenlievendheid van hun religie en hun heilig boek, hebben overheid — en in haar verlengde de media — er baat bij dat zij onwetend blìjven? Ergo, zijn de krampachtige pogingen van de overheid om Fitna in de kiem te smoren erop gericht geweest juist mòslims te verhinderen kennis te nemen van de werkelijke inhoud van hun heilig boek?
(NB: Voor wie zich in de leer van de Koran wil verdiepen, zie: Een andere film over de Koran. In het venstertje staat een film klaar om te starten.)
.