Een hoop Amsterdammers zijn verwikkeld in een strijd om behoud van hun stulpje. Als je middenin zo'n gevecht zit, dan verlies je de werkelijkheid uit het oog. Dat gaat vanzelf. Je huis is een te ingrijpend onderdeel van je leven, je duikt in de problemen en gaat kopje onder. Terwijl je baat zou hebben aan het zo objectief mogelijk bekijken van de situatie. In vele gevallen is die namelijk deel van een trend.

Ik laat de kleine huiseigenaren even buiten beschouwing, die hebben het meestal al moeilijk genoeg. Laten we ons concentreren op de woningbouwcorporaties. In de jaren '80 heetten die nog woningbouwverenigingen. De burgers verenigden zich om een poel te vormen. Geld was schaars, er werd zo min mogelijk gepubliceerd, en als dat gebeurde, dan betrof het slordig getypte brieven op gewoon papier. Anno 2012 zijn het giganten met miljonairs aan het stuur, en tig managementlagen met op elk niveau een geheel volgens het Peterprincipe te ver gepromoveerde nietsnut daar speciaal neergezet om uw leven zuur te maken en de maatschappij in haar totaliteit zoveel mogelijk geld te ontfutselen. De huizen hebben ze in het grijze verleden voor een habbekrats van het Gemeentelijke Grondbedrijf verkregen. Dat zijn ook geen woningen meer maar 'projecten', en voor elk nieuw 'project' wordt een hele machinerie aan PR-kunsten uitgerold – glossy folders, metershoge reclame, het kan niet op.

Ik denk dan: waar halen jullie het geld vandaan? Hebben jullie teveel geld? En: Kunnen jullie het geld niet beter besteden?

Je denkt: ik vind een huis dat het huis van mijn leven is. Daar wil ik blijven tot mijn dood. Maar dat mag niet! Want dan raakt de huizenmarkt 'op slot' – dat moeten we met ons allen niet willen, niet waar. Dat de markt 'op slot' raakt. Nee. We zullen tegen heug en meug elke 5 jaar van woning veranderen, ook al zijn we inmiddels vergroeid met onze omgeving, en is zo'n vergroeiing beter voor de sociale cohesie in de wijken. En als er een renovatie in de lucht hangt ben je helemaal de sjaak: dan trekken ze alles uit de kast om je voorgoed van de plaats delict weg te krijgen.

Denk daar maar over na als u weer eens uw huis uit wordt gepest door uw corporatie. Het komt niet door u, het komt niet door uw situatie. Het komt door die vermaledijde drang om de burger elke 5 jaar zijn woning af te pikken om die weer, eenmaal prijstechnisch flink geüpgraded, aan het grote voorraad toe te voegen. Ik denk dat u dan een stuk sterker in uw schoenen staat bij de rechter. Uw (sociale) advocaat weet het zelf wel. Vraag het hem eens.

Op AT5.nl gepubliceerd.