Brief aan Pieter Hilhorst
24 Januari 2014
Goede ingezonden brief van u in het Parool. Verwoordt op de komma wat ik vind van het woonbeleid. Ik heb in Tokio en Parijs gewoond en vond het in Amsterdam een verademing. In Parijs was het al 30 jaar geleden precies zoals waar u voor waarschuwt: de woekering van de markt, waardoor jongeren en minder kapitaalkrachtigen alleen in de banlieues konden wonen (waar het afgrijselijk toeven was).
Maar jongeren willen meestal toch coûte que coûte in grote steden wonen, dus deden ze alles om toch een paar vierkante meters te bemachtigen, voor huren waar we hier van zouden huilen zo hoog.
Dus deelden ze die flats met z'n allen, dealden en deden wel ergere dingen om aan het geld te komen: om vooral in Parijs te blijven wonen. Ik heb zo menig jong leventje verwoest zien worden door AIDS en geldzorgen. Jongens en meisjes die gewoon en keurig waren maar die perse in de grote stad wilden blijven.
Hier in Amsterdam viel mijn mond open van verbazing: jullie kenden dat niet. Hier konden de jonkies een ETAGE huren, voor een heel redelijk bedrag, zelfs op te hoesten door welk student ook. Dus woonden er ook veel jongeren in de binnenstad.
Ik heb de twee situaties destijds goed in me opgenomen en vergeleken. Het was zonneklaar dat de Nederlandse overheid het bij het goede eind had. Op alle fronten was het beleid beter dan in Frankrijk. Ik heb het met angst in mijn hart zien veranderen. Ja, dacht ik, net als u, de woningbouwcorporaties zijn in Parijs gaan kijken, en hebben gezien dat de huren in Amsterdam erg achter lopen. Dus trokken ze aan de bel met een vernietigende slogan: "De huizenmarkt zit op slot."
Het gif was aangemaakt, dat het mooie woonbeleid van weleer zou vernietigen. Het is in een paar decennia gebeurd, stapje voor stapje. We maken er de stuiptrekkingen van mee.
Met opperste verbazing las ik voor het eerst in 20 jaar precies hoe ik de situatie zie, en bovendien uit de mond van iemand uit diezelfde overheid die die situatie heeft doen ontstaan. Ergens zijn dus de filantropische krachten nog aanwezig die in de jaren '80 Amsterdam zo'n unieke stad maakten. U geeft mij hoop.
